26
تَعصي الإلَهَ وَ انتَ تُظهِِرُ حُبَّهُ
هذا مُحالٌ في الفِعالِ بَديعٌ
لو كانَ حُبُّكَ صادقاً لاَطَعْتَهُ
انَّ المُحِبَّ لِمَن يُحِبُّ مُطيعٌ 1
خداوند را نافرمانى مىكنى و اظهار دوستىاش مى نمايى؟! چنين چيزى (جمع ميان حب و سرپيچى) محال است و رفتارى شگفت است. اگر دوستىات راستين بود، اطاعتش مىكردى؛ زيرا كه دوستدار، مطيع كسى است كه او را دوست مىدارد.
امام باقر(ع) به جابر چنين فرمود:
اى جابر! آيا براى كسى كه ادعاى تشيع و پيروى ما را دارد، همين اندازه بس است كه تنها از محبت ما اهل بيت دم زند؟ به خدا سوگند شيعۀ ما نيست جز آن كسى كه از خدا پروا نمايد و او را اطاعت كند و جز به فروتنى و خشوع و امانت و ذكر فراوان خدا و روزه و نماز و نيكى به پدر و مادر و مراعات همسايگان فقير و مستمند و قرضداران و يتيمان و راستى گفتار و تلاوت قرآن و بازداشتن زيان از مردم و جز به نيكى به آنها و امانتدارى در طايفه شناخته نشود.
جابر گفت: «اى پسر رسول خدا(ص) ما امروز كسى را