36او، ريشه و اصل اساسى وهابيت مى‌باشد، چگونگى اين فوقيت را اين‌گونه بيان مى‌كند:
هوا فوق زمين است، ابر فوق هوا است، آسمان‌ها فوق ابرها و زمين است و عرش، فوق آسمان‌ها است و خداوند فوق همۀ اينها قرار دارد. 1همچنين مى‌گويد:
اين اعتقاد، با عقل و فطرت سازگار مى‌باشد. 2 وى در مقام تأكيد اين مطلب مى‌گويد:
كسانى كه قايل به ديدن خدا ميباشند ولى براى خدا جهت فوقيت را ثابت نمى‌دانند، گفتهى آن‌ها به حكم ضرورى عقل معلوم الفساد است. 3
نقد : ما داورى را به عهده خود خواننده مى‌گذاريم و تنها به چند پرسش اكتفا ميكنيم :
ادّعاى ايشان بر اين كه «عقيده به فوقيت براى خداوند نظرى و عقلى است»؛