26مجالس با صداى بلند فرياد مى‌زد: هر كس ابن تيميه را تكفير كند، معذور است. 1
ابن بطوطه، جهانگرد معروف، در سفرنامۀ خود «رحلة ابن بطوطه» در بارۀ ابن تيميه مى‌نويسد:
و كان فى عقله شىء ؛ در عقل او چيزى بود. 2و از همۀ اين‌ها مهم‌تر ذهبى، دانشمند بلند آوازۀ هم عصر ابن تيميه، نويسندۀ كتاب «سير اعلام النبلاء» در نامه‌اى به ابن تيميه مى‌نويسد:
اى بى‌چاره! آنان كه از تو متابعت مى‌كنند، در پرتگاه زندقه و كفر و نابودى قرار دارند، نه اين است كه عمد پيروان تو عقب مانده، گوشه‌گير و سبك عقل و يا عوام، دروغ‌گو و كودن، و يا بيگانه، فرومايه و مكّار، و يا خشك، ظاهر الصلاح و فاقد فهم هستند.
اگر چنانچه سخن مرا قبول ندارى، آنان را امتحان كن و با مقياس عدالت بسنج! آيا وقت آن نرسيده است كه از جهل و نادانى دست بردارى و توبه كنى؟
بدان كه مرگت نزديك شده، به خدا قسم گمان نمى‌كنم تو به ياد مرگ باشى؛ بلكه كسانى را كه به ياد مرگ هستند، تحقير مى‌كنى!. . .
تو با من كه دوستت هستم، اين چنين برخورد (تند و