1) . سبحانى، جعفر، بحوث فى الملل و النحل، 334/4، مؤسسه نشر اسلامى، چاپ سوم، 1414ق.

2) 3. برخى باورهاى محمد ابن عبدالوهاب : 1- خدا داراى اعضا و جوارح و در قيامت قابل ديدن است. 2- ظاهر گرايى، جمود و خشونت 3- تكفير ساير فرق اسلامى، اگر كسى عقايد وى را قبول نداشته باشد، بايد توبه كند وگرنه بايد كشته شود. 4 - مبارزه با عقل‌گرايى، خردگرايى، تأمّل و تدبّر، عقل از ديدگاه محمد ابن عبدالوهاب حجيّت ندارد. 5- عدم تأمّل در احاديث، بنابراين بايد تمام احاديث را قبول كرد . 6- وجوب تخريب اماكن مقدس، بارگاه‌ها و زيارت‌گاههاى مطهّر و مكان‌هاى تاريخى منسوب به پيامبران، امامان و اولياى الهى 7- از ديدگاه محمد ابن عبدالوهاب، ابوسفيان، ابوجهل، معاويه و يزيد جزو صحابه پيامبر محسوب مى‌شوند و عادل‌اند. 8- انكار فضائل ائمه و تكريم و فضيلت‌تراشى براى دشمنان اهل‌بيت: از نگاه محد ابن عبدالوهاب، موارد زير شرك است: 1- توسل به پيامبران، امامان و اولياى الهى. 2 - درخواست شفاعت از پيامبران، امامان و اولياى الهى 3 - بوسيدن منبر و محراب و مزار و تربت پيامبران، امامان و اولياى الهى 4 درخواست تبرّك، استشفاء و شفا خواستن از پيامبران، امامان و اولياى الهى 5 - درخواست يارى و استمداد، براى رفع حوايج مادى و معنوى از پيامبران، امامان و اولياى الهى 6 - سوگند دادن خداوند به پيامبران، امامان و اولياى الهى (ع)- سوگند خوردن به پيامبران، امامان و اولياى الهى 8 - نذر قربانى و اطعام براى پيامبران، امامان و اولياى الهى 9- تعمير قبور و ساختن بنا بر روى قبور پيامبران، امامان و اولياى الهى