28
بىاعتنايى به نماز، چرا!
از جلوى مغازهها ردّ مىشديم. كسبه از دور ما را صدا مىكردند و به فارسى مىگفتند: «بفرما حاجى آقا...»
دوستم از من پرسيد:
اينها از كجا مىشناسند كه ما ايرانى هستيم؟
گفتم: بالاخره كاسب، مشترى خودش را مىشناسند.
گفت: فكر مىكنم از قيافه و لباس مىشناسند. اين نوع پيراهن و شلوار پوشيدن، بيشتر مخصوص ايرانىهاست.
گفتم: چرا چادرهاى گلدار خانمها و زيرشلوارى پوشيدن بعضى از همولايتىهاى ما را نمىگويى؟ خيال مىكنند اينجا خانه خالهشان است؛ بىقيد و بىتكلّف...