22 إنَّ عَلَى الْمَزورِ كَرامةَ الزّائرِ أَلا بَشِّرِ الْمَشّائينَ فِى الظُّلماتِ الَى الْمَساجدِ بِالنُّورِ السّاطعِ يَوْمَ الْقيامَةِ. ¹

همانا خانه‌هاى من در روى زمين مساجد هستند كه به اهل آسمان نور مى‌افشانند، همچنان‌كه ستارگان بر اهل زمين. خوشا به حال كسى كه مسجد خانۀ اوست. خوشا به حال بنده‌اى كه در خانه‌اش وضو بگيرد و سپس مرا در خانه‌ام ملاقات كند. همانا بزرگداشت زائر بر عهده زيارت شونده است. بشارت باد بر كسانى كه در تاريكى شب به سوى مساجد مى‌روند، كه در روز قيامت نورى فروزان براى آنان است.

هر كه در مسجد است زوار است

t

آيه‌هاى متعددى از قرآن كريم به نورافشانى چهرۀ مؤمن در روز قيامت اشاره دارند، روزى كه چهرۀ گناهكاران از شدت تيرگى به سياهى مى‌زند و بهشت يا دوزخى بودن از روى چهرۀ افراد قابل تشخيص است. در اين باره مى‌توان به عنوان نمونه به آيه زير اشاره كرد:

يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنٰاتِ يَسْعىٰ نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمٰانِهِمْ (حديد: 12)

روزى كه مى‌بينى مردان و زنان مؤمن را در حالى كه نورشان پيش روى و از سوى راست ايشان شتابان حركت مى‌كند.