47فهرست
مقدمه، زيارت عاشورا، سند زيارت عاشورا، خصيصۀ امام حسين(ع)، زيارت موساى كليم، سؤال و جواب، ثواب زيارت، آداب زيارت، ثواب گريه بر امام حسين(ع)، بركات زيارت عاشورا، آداب خاص زيارت عاشورا، دستور ميرزاى نائينى، زيارت كوتاه حضرت امير(ع)، زيارت عاشورا.
زيارت عاشورا و دعاى علقمه
خانه كودك. چاپ دوم: قم، انتشارات دليل ما، 1384، 24 ص. (موضوع: زيارتنامه)
اين اثر، ترجمه‌اى از زيارت عاشورا و دعاى علقمه است. مهم‌ترين ويژگى اين ترجمه كه آن را از ديگر ترجمه‌ه‌اى مشابه متمايز مى‌سازد، اين است كه براى تدوين آن، به نسخه‌هاى متعدّدى از كتاب‌هاى مصباح المتهجد، تأليف شيخ طوسى مراجعه شده است.
اسامى نسخه‌هاى مراجعه شده عبارت است از: نسخه خطى كتابخانه آستان قدس رضوى، متعلق به سال 502 ق و نسخه خطى كتابخانه آيت‌الله گلپايگانى، متعلق به قرن 10 هجرى كه با نسخه ابن ادريس و ابن سكون مقابله شده است و نسخه تصحيح شده آقاى على اصغر مرواريد و نسخه تصحيح شده اسماعيل انصارى و مفاتيح الجنان شيخ عباس قمى.
در مقدمه كوتاه كتاب، ثواب زيارت و اهميت برگزارى مجالس عزا و يادآورى چند نكته آمده است.
زيارت قبور
على اصغر رضوانى. چاپ اول: قم، انتشارات مسجد مقدس جمكران، 1385، 172 ص. (موضوع: مفهوم‌شناسى زيارت)
اين اثر، كه در مجموعه «سلسله مباحث شناخت وهابيان» منتشر شده، تحقيقى درباره زيارت قبور و جايگاه آن در فرهنگ اسلامى است كه مؤلف با بهره‌گيرى از آيات الهى و احاديث معصومان(عليهم السلام) و با استناد به مهم‌ترين كتاب‌هاى حديث اهل سنت، مانند صحيح بخارى، صحيح مسلم و سنن ابى‌داود، به شرح و تبيين آن پرداخته است:
مؤلف در مقدمه كتاب آورده است:
مسلمانان در طول تاريخ اسلام، بر جواز، بلكه استحبات سفر براى زيارت قبور اولياى الهى اجماع داشته‌اند، اما از ناحيه ابن تيميّه ممنوع شد. زيرا وى اولين كسى است كه از اين مسأله جلوگيرى كرده و شديداً با آن مقابله نمود و به حرمت آن فتوا داد. (ص 13)
مؤلف پس از آوردن فتاواى وهابيان، به بيان پاسخ‌هايى مستند پرداخته است.
فهرست
بخش اول / زيارت قبور: فتاواى وهابيان، ادله مشروعيت زيارت قبور، فتاواى علماى اهل سنت درباره زيارت قبور، آثار زيارت قبور،
زيارت قبر پيامبر از نظر قرآن و سيره صحابه و...
بخش دوم / حكم طواف بر قبور اوليا: ديدگاه اهل سنت، تحقيقى از علامه مجلسى، اقوال در مسأله (قول به رحمت، قول به عدم استحباب، قول به كراهت، قول به جواز و استحباب).