63از آنكه بصورت آرامگاه عمومى درآيد و همانگونه كه در معرفى آن گفته شده است:
«شَرْقيّها نَخْلُ وَغَرْبيّها بُيُوت» 1از طرف غرب در پشت منازل مدينه قرار داشت و كوچه‌هاى متعددى اين منازل را به همديگر وصل مى‌نمود و به محل بقيع منتهى مى‌گرديد كه بعضى از اين منازل بتدريج براى دفن افراد متشخص مورد استفاده قرار گرفته 2 و بعضى از آنها هم تخريب و به بقيع منضم گرديده است. 3
گرچه در صفحات آينده شاهد دلائل و قرائن متعددى در اين زمينه خواهيم بود ولى به نظر مى‌رسد كه نقل چند دليل و شاهد تاريخى در اينجا ضرورى است:
1-در كتب تاريخ و مدينه شناسى، در معرفى«روحاء»كه به بخشى از بقيع اطلاق مى‌گرديد؛ چنين گفته شده است:
«الرّوحاءْ الْمَقْبَرة الّتي وَسَطَ الْبَقيعِ يُحيطُ بِها طُرُقُ مُطْرَقة» 4
«روحاء مقبره‌اى عمومى در بخش ميانى بقيع مى‌باشد كه كوچه‌هاى راههاى متعددى آنجا را احاطه نموده است.»
2-و در بعضى از اين منابع چنين معرفى شده است:
«اَلرّوحاء كُلُ ما حاذَتْ الطريقَ مِنْ دارِ مُحَمَدبْنِ زَيْد الى زاويَة دارِ عقيل اليَمانِيّة الشّرقِية». 5
«روحاء»آن بخش از بقيع است كه در محاذى(كوچه‌اى)كه از خانۀ محمد ابن زيد به زاويۀ شرقى خانۀ عقيل منتهى مى‌گردد قرار گرفته است.»
3-گرچه مورّخان و مدينه شناسان اهل سنت بيش از علماى شيعه، در محل دفن