53به اين حرم و از بوسيدن و دست زدن به آن جلوگيرى به عمل آورند و به عقيدۀ خود بدين وسيله مانع وقوع اين اعمال حرام و كفرگونه و شرك آلود شوند.
قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمٰالاً * اَلَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيٰاةِ الدُّنْيٰا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً. 1
انعكاس خبر اين حادثه
چون خبر هولناك ويرانى بقاع و هتك حرمت نسبت به حرم شريف ائمۀ بقيع در كشورهاى اسلامى انتشار يافت، مسلمانان آن را مصيبتى عظيم و حادثه‌اى بس بزرگ نسبت به جهان اسلام تلقى نمودند. تلگراف‌هاى اعتراض از سوى علما و مراجع و شخصيت‌هاى سياسى از عراق و ايران و هند و ساير كشورها به سوى حاكمان حجاز سرازير گرديد. مجالس درس در حوزه‌هاى علميه و نمازهاى جماعت در مساجد تعطيل شد. مراسم عزادارى به عنوان اعتراض و سوگوارى تشكيل گرديد ولى چه سود كه اين حادثۀ بزرگ و تأسف‌بار به وقوع پيوست و اين آثار و ابنيۀ مذهبى-تاريخى كه قدمت بعضى از آنها به بيش از ده قرن مى‌رسيد، به دست گروهى متعصب و متحجر و بى‌اطلاع و متأسفانه به عنوان ايفاى يك وظيفۀ واجب مذهبى با خاك يكسان گرديد كه در صفحات آينده تاريخ و چگونگى بخشى از اين بناهاى باشكوه و معنوى را تا آنجا كه فرصت و شرايط اجازه مى‌داد از منابع معتبر به دست آورده در اختيار خوانندگان ارجمند قرار مى‌دهيم.
«وَ مٰا تَوْفِيقِي إِلاّٰ بِاللّٰهِ »