155شدند و در سال 91 توسعه و زيباسازى مسجد به پايان رسيد. 1
گرچه مورّخان بر خلاف دستور ثانوى و تخريب بيوت همسران پيامبر كه در سال 88 بوده، براى تخريب خانۀ فاطمه تاريخ دقيقى ذكر ننمودهاند ولى همانگونه كه در گفتار بعضى از آنان اشاره شده، وقوع متعاقب اين دو حادثه، نشانگر اين واقعيت است كه تخريب حجرۀ فاطمه و ضميمه كردن آن به مسجد، در حالىكه همۀ خانههاى موجود به حال خود باقى بوده، موجب جلب توجه هر بيننده و از نظر اجتماعى شديداً سؤال برانگيز بوده است. وليد هم در اثر فشار افكار عمومى مجبور شده است با اتخاذ چنين تصميمى و به عنوان«توسعۀ مسجد»دستور تخريب همۀ اين بيوت را صادر نمايد تا در ضمن مشروعيت بخشيدن به عمل خود مسألۀ تخريب بيت فاطمه هم در بوتۀ فراموشى قرار گيرد.
طبق دستور وليد، عمر بن عبدالعزيز اين خانهها را ويران و مانند حجرۀ فاطمه به مسجد ضميمه نمود و حتى ديوارهاى موجود در اطراف حجره و مرقد مطهر رسول خدا را نيز برداشت و براى مشخص شدن مرقد مطهر به جاى ديوار قبلى، محدوده آن را با سنگهاى سياه رنگى، شبيه به سنگهاى ديوار كعبه ولى صاف و تراشيده شده، ديواركشى نمود. 2 و اين وضع تا به امروز باقى است و پردهاى كه در طول تاريخ قبر شريف با آن پوشش داده مىشود در روى همان ديوار كه در اطراف قبر بنا شده است قرار مىگيرد.
و باز براى اين كه قبر رسول خدا حالت كعبه را پيدا نكند، قسمت شمالى آن را كه محدودۀ بيت عايشه و حضرت زهرا مىباشد-با اينكه جزو مسجد شده بود با ارتفاع مختصر از كف مسجد به شكل مثلثى در آوردند.
نصب شبكه در اطراف مرقد شريف و حجرۀ فاطمه عليها السلام
وضع مرقد شريف و بيت فاطمه، قطع نظر از تغييرات جزئى، تقريباً به مدت شش قرن به همان شكلى بود كه توضيح داده شد و زائران قبر رسول خدا صلى الله عليه و آله مىتوانستند قبر شريف