30عبارت امام صراحت دارد كه در الفاظ قرآن تحريفى صورت نگرفته؛چون مى‌فرمايد الفاظ قرآن را بپاداشتند [ كنايه از اين كه حفظ كردند ]هر چند آنان احكام قرآن را تغيير دادند و دستوراتش را تباه ساختند. 1
و نيز احاديثى ديگر كه به خاطر رعايت اختصار از ذكرشان خوددارى مى‌شود.
ج)احاديثى كه در صدد بيان بلنداى مرتبه‌ى قرآن در زندگى هدايتى انسان‌هاست 2.
د)احاديثى كه قرآن را به طور مطلق معيار درستى و نادرستى انديشه‌ها و روايات مى‌شناسد 3و آن چه را با قرآن هماهنگى ندارد،مردود مى‌شمرد.درباره‌ى اين گروه از احاديث بررسى بيشترى خواهيم داشت.
ه)روايات بى‌شمارى در ابواب گوناگون فقهى، 4مانند احاديث«باب درخواست شفا از قرآن»،«باب توسل به قرآن»،«باب حفظ و از بر كردن قرآن»،«باب آداب تلاوت قرآن»،«باب سوگند به قرآن»و باب‌هاى ديگرى كه هر كدام ده‌ها روايت را در بردارند.
اگر قرآن موجود تحريف‌شده بود،نمى‌توانستيم اين آثار فقهى را براى قرآن اثبات كنيم.در ميان گروه‌هاى گوناگون احاديث مذكور،احاديث صحيح السند نيز فراوان به چشم مى‌خورد.
قدما و متأخران اماميه براى نيل به دو هدف به روايات استناد كرده‌اند:
اول:اثبات سلامت قرآن از تحريف؛ دوم:ساقط كردن احاديث تحريف نما،در صورتى كه تأويلى درست براى معناى