33آن است كه از ورثۀ او نيز اجازه گرفته شود.
احكام نايب گرفتن
مسأله 103- اگر بر كسى حج واجب شود و با فراهم بودن همۀ شرايط تا هنگام وفات آن را انجام ندهد، واجب است حج نيابتى از جانب او انجام گيرد و هزينه‌هاى اين حجّ از تركۀ وى پرداخت مى‌گردد؛ بنابر اين اگر ميت به حج وصيّت نكرده باشد، تنها هزينۀ حج ميقاتى از تركۀ او داده مى‌شود و بيش از اين مقدار ميت حق ندارد، و در حج ميقاتى هزينۀ سفر از ميقات به بعد به نايب داده مى‌شود كه مخارج آن كمتر از هزينه حج بلدى است؛ بنابر اين اگر در نواحى ميقات مانند مدينۀ منوره كسى پيدا شود كه امكان اجير نمودن وى براى حج باشد، نايب گرفتن او كافى است.
و امّا اگر ميّت به حج وصيّت كرده است، هزينۀ حج بلدى از تركۀ او داده مى‌شود، يعنى اگر ميت در مورد ثلث اموال خويش وصيت كرده باشد كه در موارد خير و احسان صرف شود، واجب است اوّل هزينه و مخارج حج از اصل و مجموع تركه جدا گردد و سپس ما بقى اموال به سه قسمت تقسيم گرديده و يك قسمت آن طبق وصيّت ميّت مصرف گردد.
مسأله 104- اگر ميّت به انجام حج وصيت نمايد و در ضمن، ثلث مالش را براى موارد ديگر وصيت كند، در مرحلۀ اوّل واجب است از كلّ تركه هزينۀ يك حج بلدى پرداخت گردد، سپس ثلث باقيمانده در موارد وصيّت صرف شود.