390
محلّه بنى نضير
محلّه بنى نضير در مذينب بود،نزديك قبا.آنان را نيز چند اطم بود؛از جمله فاضجه و براج و بويره و منور.
پس از آن كه پيامبر بر آنان پيروزى يافت زمينهايشان را ميان مهاجران تقسيم كرد.
پس بئر حجر را به ابو بكر داد و بئر جرم را به عمر و ضراطه را به صهيب بن سنان و كيدمه و سواله را به عبد الرحمان بن عوف و بويره را به ابو سلمة بن اسود.همچنين زبير را نيز زمينى عطا كرد.
بخش جنوب شرقى
واقم بنى قريظه
حرّۀ واقم در مشرق مدينه واقع شده.آن را حرّۀ بنى قريظه هم مى‌گويند؛زيرا بنى قريظه در سمت قبله‌اى آن جاى دارند.و حرۀ زهره در مجاورت آن.و در اين حره بود كه واقعه حرّه رخ داد. 1
قريظه از بزرگترين قبايل يهود مدينه بود.رسول خدا-ص-در سال چهارم هجرى پس از غزوۀ خندق آنان را از ميان برداشت.مواطنشان بر كنار مهزور بود.در مشرق قبا نزد فارع الهيلا.
مسجد بنى قريظه در جانب شرقى مسجد شمس است ولى دور از آن در نزديك حرّۀ شرقى در موضع اطم زبير بن باطا.آنان را گورگاهى است كه بعد از اسلام هم وجود داشت و ابو سنان محصن در آن دفن گرديد.
بنى قريظه را چند اطم بود؛از آن جمله بودند:
الملحه و المعرض كه چون مورد حمله واقع مى‌شدند،بدان پناه مى‌بردند و بلحان كه از آن كعب بن اسد بود در زمينى كه آن را شجره مى‌ناميدند.بنى قريظه را چند چاه بود و مزارعى كه از آن چاهها مشروب مى‌شدند،از آن جمله بود:بئر انا كه رسول خدا به هنگامى كه بر بنى قريظه هجوم آورد در آنجا اقامت كرد.ديگر شمطان و سومى دومه و دويمه و چهارم