363طبرى گويد:عثمان مال و زمين خود را كه در بنى اميه داشت تقسيم كرد. 1
ولى ابن سعد گويد:صدقات او يكى چاه اريس بود و نيز در خيبر و وادى القرى.بهاى اين بخش از املاك او دويست هزار دينار بود.
عرج از آن زيد بن عمرو بن عثمان بود. 2
يعقوبى گويد:قومى از فرزندان عثمان بن عفّان و جماعتى از اعراب در رويثه زندگى مى‌كردند. 3
املاك خلفاى اموى
سمهودى گويد:بعد از رسول خدا-ص-در مدينه و اطراف آن،چاههاى بسيارى بود.
معاويه در اين باب اهتمام مى‌ورزيد.از اين رو در زمان او غلّه در مدينه فراوان شد.واقدى در كتاب حرّه آورده است كه در زمان معاويه در مدينه صوافى( املاك خالصه)بسيار بود و معاويه در مدينه و اطراف آن صد و پنجاه هزار وسق اراضى مى‌كشت و دو هزار وسق گندم درو مى‌كرد. 4
يعقوبى گويد:يزيد،عثمان بن محمد بن ابو سفيان را امارت مدينه داد.ابن مينا عامل صوافى در زمان معاويه نزد او آمد و گفت مى‌خواهد همان مقدار كه قبلا از اينجا غله و خرما حمل مى‌كرده باز هم حمل كند.مردم مدينه او را از كار بازداشتند.عثمان بن محمد نزد برخى از آنها كس فرستاد و به درشتى سخن گفت.آنان نيز بر او و همه كسانى از بنى اميه كه همراه او بودند حمله‌ور شدند و از مدينه بيرونشان راندند. 5
معاويه ثنيّة الشّريد را از شخصى از بنى سليم خريد.همه تاك و نخل بود.كه همانند آن ديده نشده بود.و نيز در حزم بنى عوال سدى بست و آب را در آن نگهداشت مانند بركه.
مروان بن حكم را زمينى در ذو خشب بود.اين زمين را سفّاح به حسن بن حسن