356منصور عين ابو زياد را باز پس نداد تا مهدى عباسى آن را به فرزندان امام صادق-ع-باز گردانيد. 1
ياقوت و سمهودى از هجرى روايت مى‌كنند كه در جانب راست حمراء الاسد خاخ بلده‌اى است كه منازلى از محمد بن جعفر بن محمد و على بن موسى الرضا-ع-و غير ايشان هست.چاه محمد بن جعفر و على بن موسى و مزارعشان را الحضر گويند. 2
اما حسين بن على معروف به صاحب فخّ،ابو الفرج اصفهانى روايت كند كه او به بغداد آمد و ملكى خريد به نه هزار دينار.قول درست اين است كه اين ملك در حجاز بوده زيرا حسين بن على در آنجا مى‌زيسته است.
سمهودى گويد كه امام زين العابدين-ع-در عنابه سكونت مى‌كرد و آن مكانى است پايين‌تر از رويثه به طرف مدينه. 3و نيز گويد كه عين القشيرى در راه مكه ميان سقيا و ابواء، جايى است با آب بسيار و آبشخورهايى براى حاجيان.در آنجا نخلستانى است بزرگ از آن عبد اللّه بن حسن علوى. 4
از آن خاندان جعفر بن ابى طالب نيز املاكى ذكر كرده‌اند؛از آن جمله است ملل،همان كه يعقوبى گويد كه در زمان او منازل قومى از فرزندان جعفر بن ابى طالب است.ياقوت مى‌گويد:ملل واديى است كه از ورقان از كوه مزينه سرازير مى‌شود و به فرش،فرش سويقه مى‌ريزد.از آن فرزندان حسن بن على-ع-و فرزندان جعفر بن ابى طالب است.سپس از فرش سرازير مى‌شود تا در اضم مى‌ريزد. 5
اثيّل موضعى بود ميان بدر و صفراء.در آنجا چشمه‌اى است از آن خاندان جعفر بن ابى طالب و كتانه چشمه‌اى است ميان صفراء و اثيّل از آن فرزندان جعفر بن ابى طالب و در آنجا نخلستانى است از جعفر بن ابراهيم بن عبد اللّه بن جعفر.محمد بن حبيب گويد:آن چشمه امروز متعلق به بنى مريم است. 6