354محمد بن صالح بن عبد اللّه بن موسى حسنى بر متوكل خروج كرد.متوكّل ابو الساج را با لشكرى گران بر سر او فرستاد.ابو الساج بر او و بر جماعتى از خاندانش پيروز شد.آنها را بگرفت و بند برنهاد و بعضى را هم به قتل آورد.و سويقه را ويران كرد و نخلهاى بسيارى را بريد و خانه‌هايش را بركند و از آن پس سويقه روى خوشى نديد. 1ياقوت گويد:ملل واديى است كه از ورقان سرازير مى‌شود.ورقان كوه مزينه است.تا به فرش مى‌ريزد.فرش سويقه مكان فرزندان حسن بن على-ع-است و فرزندان جعفر بن ابى طالب.پس از فرش سرازير مى‌شود و به اضم مى‌ريزد و به دريا مى‌پيوندد. 2
اسدى گويد:سياله از آن فرزندان حسين بن على-ع-است و نيز قومى از قريش.در يك ميلى آن چشمه‌اى است معروف به سويقه از آن فرزندان عبد اللّه بن حسن.آبش فروان و شيرين است.در سياله چاههاى بسيار است.پس از پيامبر آن چاهها از نو آباد شده‌اند و مردمى تازه به آنجا آمده‌اند. 3
يعقوبى گويد:سياله از آن قومى است از فرزندان حسين بن على بن ابى طالب و قومى از قريش هم در آنجا زندگى مى‌كنند. 4
بكرى گويد:سياله از آن فرزندان حسن بن على است...در سياله چاههاى بزرگى است از جمله بئر رشيد به عمق نه ذراع است. 5
اسدى گويد:در سقيا مسجدى از آن رسول خداست به طرف كوه.در نزد آن چشمه‌اى است با آب شيرين.سپس مى‌افزايد كه در سقيا بيش از ده چاه است و در نزد بعضى از آنها بركه‌اى است.سپس گويد:و در آن چشمه‌اى است با آب فراوان و مصب آن بركه‌اى است در منزل،از اين آب به صدقات حسن بن زيد مى‌رود.در آنجا نخلها و درختان بسيار است.اين آب قطع شد ولى در سال 243 بار ديگر جريان يافت.و باز در سال 253 قطع گرديد.در يك ميلى منزل موضعى است با نخلها و كشتزارها.صدقات حسن بن زيد در آنجاست.شمار چاههايى كه مزارع را مشروب مى‌كنند،به سى چاه مى‌رسد.علاوه بر اينها در ايام متوكل