65فِي‌عِتْقِهِ مِنْهٰافَتَتْرُكُهُ فِيهٰا، هَيْهٰاتَ،مٰاذٰلِكَ‌الظَّنُّ‌بِكَ،وَلَا الْمَعْرُوفُ داشته باشد ولى تو او را به حال خود واگذارى چه بسيار از تو دور است و چنين گمانى به تو نيست و فضل تو اينسان مِنْ فَضْلِكَ، وَلاٰ مُشْبِهٌ لِمٰا عٰامَلْتَ بِهِ الْمُوَحِّدِينَ مِنْ بِرِّكَ معروف نيست و نه شباهت با رفتار تو نسبت به يگانه‌پرستان دارد با آن نيكى وَإِحْسٰانِكَ، فَبِالْيَقِينِ أَقْطَعُ لَوْلاٰ مٰا حَكَمْتَ بِهِ مِنْ تَعْذِيبِ و احسانت كه نسبت بدانها دارى و من بطور قطع مى‌دانم كه اگر فرمان تو در معذب ساختن جٰاحِدِيكَ، وَقَضَيْتَ بِهِ مِنْ إِخْلاٰدِ مُعٰانِدِيكَ،لَجَعَلْتَ النّٰارَ كُلَّهٰا منكرانت صادر نشده بود و حكم تو به هميشه ماندن در عذاب براى دشمنانت در كار نبود حتماً آتش دوزخ را هرچه بود به‌تمامى بَرْداً وَسَلاٰماً، وَمٰاكٰانَتْ لِأَحَدٍ فِيهٰامَقَرّاً وَلاٰمُقٰاماً، لٰكِنَّكَ تَقَدَّسَتْ سرد و سالم مى‌كردى و هيچكس در آن منزل و مأوا نداشت ولى تو اى خدايى كه تمام نامهايت أَسْمٰاؤُكَ، أَقْسَمْتَ أَنْ تَمْلَأَهٰا مِنَ الْكٰافِرِينَ، مِنَ الْجِنَّةِ والنّٰاسِ مقدس است سوگند ياد كرده‌اى كه دوزخ را از كافران از پريان و آدميان أَجْمَعِينَ، وَأَنْ تُخَلِّدَ فِيهَا الْمُعٰانِدِينَ، وَأَنْتَ جَلَّ ثَنٰاؤُكَ قُلْتَ پركنى و دشمنانت را براى هميشه در آن جا دهى و تو كه حمد و ثنايت برجسته است در ابتدا مُبْتَدِءاً، وَتَطَوَّلْتَ بِالْإِنْعٰامِ مُتَكَرِّماً، أَ فَمَنْ كٰانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كٰانَ بدون سابقه فرمودى و به اين انعام از روى بزرگوارى تفضل كردى (كه فرمودى) «آيا كسى‌كه مؤمن است مانند كسى است فٰاسِقاً لاٰ يَسْتَوُونَ ، إِلٰهِي وَسَيِّدِي، فَأَسْأَ لُكَ بِالْقُدْرَةِ الَّتِي كه فاسق است، نه يكسان نيستند» اى معبود من و اى آقاى من بحق آن نيرويى كه