30بَلِّغْنِي مٰا تَوَجَّهْتُ لَهُ وَسَبِّبْ لِيَ الْمُرٰادَ وَسَخِّرْ لِي عِبٰادَكَ مرا به مقصدم برسان، و اسباب رسيدن به خواسته‌ام را فراهم ساز و مرا از بندگان وَبِلاٰدَكَ وَارْزُقْنِي‌زِيٰارَةَ نَبِيِّكَ وَوَلِيِّكَ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ وَالْأَئِمَّةِ مِنْ و شهرهايت بهره‌مند گردان و زيارت پيامبر و ولىّ خود؛ امير مؤمنان و امامانى را وُلْدِهِ وَجَمِيعِ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمُ السَّلاٰمُ، وَمُدَّنِي مِنْكَ كه از فرزندان او مى‌باشند و همۀ اهل‌بيت عليهم السلام را روزيم ساز، و مرا با كمك خويش بِالْمَعُونَةِ فِي جَمِيعِ أَحْوٰالِي، وَلاٰتَكِلْنِي إِلىٰ نَفْسِي وَلاٰ إِلىٰ در هر حال يارى كن، و به خودم و ديگرى غَيْرِي فَأَكِلَّ وَأَعْطَبَ، وَزَوِّدْنِي التَّقْوىٰ، وَاغْفِرْلِي فِي الْآخِرَةِ وامگذار تا در نتيجه خسته و وامانده شوم و تقوا را ره توشۀ من ساز، و در آخرت و دنيا مرا بيامرز وَالْاُولىٰ. اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِي أَوْجَهَ مَنْ تَوَجَّهَ إِلَيْكَ».
خداوندا! مرا از آبرومندترين روى‌آورندگان به خويش قرارم ده.»
و باز مى‌گويى:
«بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ، تَوَكَّلْتُ عَلَى اللّٰهِ وَاسْتَعَنْتُ بِاللّٰهِ وَاَلْجَأْتُ «بنام خدا و استعانت از او، توكل مى‌جويم به خداوند و از او يارى مى‌جويم و پناه مى‌برم ظَهْرِي إِلَى اللّٰهِ وَفَوَّضْتُ أَمْرِي إِلَى اللّٰهِ رَهْبَةً مِنَ اللّٰهِ وَرَغْبَةً إِلَى‌اللّٰهِ به خدا، و كارم را به او واگذار مى‌كنم با خوف از خداوند و شوق به سوى