77قسطلانى مى‌نويسد: «بر زائر رسول خدا صلى الله عليه و آله سزاوار است كه زياد دعا و تضرّع و استغاثه، طلب شفاعت و توسل به ذات پاك رسول خدا صلى الله عليه و آله كند.» ¹

الحاج ابوعبيد اللّٰه عبدرى مالكى نيز مى‌نويسد:

«مرده‌اى كه به زيارتش مى‌رويم، اگر از كسانى باشد كه اميد بركت از او مى‌رود، بايد به او توسل جست و پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در رأس آنها است.» ²

زينى دحلان مى‌نويسد: «هر كس كه ذكرهاى پيشينيان و دعاها و اوراد آنان را دنبال كند، در آنها مقدار زيادى از توسل به ذوات مقدسه مى‌يابد و كسى بر آنان ايراد نگرفت تا اين كه اين منكران (وهابيان) آمدند و اگر قرار باشد كه نمونه‌هاى توسل را جمع كنيم، كتابى عظيم مى‌شود.» ³

دكتر عبدالملك سعدى نوشته است: هر گاه كسى بگويد: «اللّهم انّى توسلت إليك بجاه نبىّ أو صالح» ، كسى نبايد در جواز آن شك كند؛ زيرا جاه همان ذات كسى نيست كه به او توسل شده، بلكه مكانت و مرتبۀ او نزد خداوند است و اين حاصل و خلاصۀ اعمال صالح او است.

خداوند متعال در مورد حضرت موسى عليه السلام مى‌فرمايد: «وَ كٰانَ عِنْدَ اللّٰهِ وَجِيهاً »؛ ⁴ و نزد خدا آبرومند بود. ⁵