27ديدنى و قبور انسان‌هاى پاك و مساجد مختلفى است كه هر كدام از آن‌ها داستانى دارد. حرم باصفاى «ميثم تمّار» يار باوفاى على بن ابى طالب عليه السلام نزديك مسجد كوفه است، همان شهيدى كه در سال 60 هجرى به دست ابن زياد و به جرم دوستى على عليه السلام دستگير و به دار آويخته شد. آرامگاه «زيد بن على» فرزند امام سجاد عليه السلام نيز كه در سال 122 هجرى بر ضدّ بنى اميّه و ظالمان قيام كرد و به شهادت رسيد، در همين شهر است. از خانۀ كوچك و باصفاى على عليه السلام كه بسيار ديدنى و پرخاطره است و نزديك مسجد كوفه قرار دارد، قبلاً ياد كرديم.
اصلاً سرزمين عراق، به خصوص كوفه، ماجراهاى بسيارى دارد كه خوب است وقتى اين منطقه را زيارت مى‌كنى، آن حوادث و خاطرات را در ذهن خودت مرور كنى.
آن همه سخن كه از فرات و نهر علقمه شنيده‌اى، در اين سرزمين است، دوران حكومت امير مؤمنان در همين شهر كوفه بود. اقامت چند ماهۀ امام مجتبى عليه السلام پس از شهادت على عليه السلام نيز همين جا بود. مسلم بن عقيل، نمايندۀ حسين ابن على عليه السلام را در همين شهر به شهادت رساندند و پيكرش را از بالاى دارالإماره (كاخ حكومتى ابن زياد) به زير انداختند. امام حسين عليه السلام براى پاسخ به دعوت‌هاى مكرّر مردم كوفه بود كه عازم اين سرزمين شد و قبل از آنكه به كوفه برسد، در كربلا محاصره و شهيد شد. اسراى اهل بيت را پس از عاشورا وارد همين شهر كردند و سخنرانى پرشور حضرت زينب در كوفه اتّفاق افتاد. روضۀ طفلان مسلم را كه