12«معرفت به عالِم، دين و آئينى است كه پذيرفته مى‌شود، با اين معرفت انسان در زندگى هم راه طاعت را مى‌آموزد، و هم كار نيكو براى بعد وفاتش مى‌اندوزد.» 1
به همين جهت است كه آن حضرت مى‌فرمايد:
«لَأنَا أَشَدُّ اغْتِبَاطاً بِمَعْرِفَةِ الْكَرِيمِ مِنْ إِمْسَاكِي عَلَى الْجَوهَر النَّفِيسِ الْغَالِي الثَّمَنِ». «البته من بهره‌مندى‌ام به واسطۀ معرفت شخص كريم به مراتب بيشتر است از آن‌كه گوهر نفيس گرانبهايى را به دست آورم.» 2
نكتۀ مهمى كه نبايد مورد غفلت باشد، اين است كه علم و كرامت و فضيلت دارندۀ فضيلت هر چه بيشتر باشد، معرفت او هم مهم‌تر و بركات آن معرفت هم بيشتر است. و بر همين اساس است كه محبت و مودت اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله در قرآن لازم شمرده شده و مزد رسالت قرار داده شده و نتيجه و اثر آنهم قرار گرفتن در راه خدا است:
«قُلْ لاٰ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبىٰ » ؛ 3 «بگو من (در ازاى اين كار) مزدى از شما نمى‌خواهم جز اينكه خويشاوندانم را دوست بداريد.»
و در جاى ديگرى مى‌فرمايد: