57از نشانههاى افراد فرومايه است؛ اهلبيت: مردم را از دوستى، معاشرت و نشست و برخاست با فرومايگان نهى كردهاند.
اميرمؤمنان(ع) مىفرمايد:
«احْذَرُوا السَّفِلَةَ فَإِنَّ السَّفِلَةَ مَنْ لَا يَخَافُ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ وَ فِيهِمْ قَتَلَةُ الْأَنْبِيَاءِ وَ فِيهِمْ أَعْدَاؤُنَا»؛ 1
«از مردم فرومايه بپرهيزيد و از معاشرت با آنان دورى كنيد؛ زيرا فرومايه از خدا بيم ندارد. قاتلان پيامبران و دشمنان ما از اين گروهاند».
شيخ صدوق، اين شخصيت بزرگ و روايتشناس، در كتاب پرقيمت من لايحضره الفقيه مىنويسد:
دربارۀ معناى فرومايه، اخبار گوناگونى آمده است:
در بعضى از روايات، فرومايه به كسى اطلاق شده كه طنبور 2 مىنوازد؛در برخى ديگر، آمده كه فرومايه كسى است كه اگر به او خوبى كنى، خوشحال نمىشود و اگر بدى كنى، ناراحت نمىگردد، و نيز به كسى اطلاق شده كه به ناحق و بدون شايستگى، ادعاى امامت و پيشوايى كند. و در روايتى از امام صادق(ع) به كسى گفته شده كه شراب مىنوشد... همۀ اينها، اوصاف شخص فرومايه است، و هركس يكى يا همۀ آنها را داشته باشد، بايد از رفاقت و همنشينى با او دورى گزيد.