55برخوردارند؛ چه در كاروان و چه در مجالس و محافل علمى كه در مدينه و مكه تشكيل مىشود.
گاهى در ميان عاقلان و خردمندان، كسانى يافت مىشوند كه عمر خود را با تحصيل، مطالعه و سفرهاى گوناگون علمى سپرى كرده و به يافتههاى جديد و پرقيمتى دست يافتهاند و چه بسا زائر با بهره جستن از آن يافتهها، پس از بازگشت به وطن، منشأ تحولى عظيم و فوقالعاده در كشور و ملّت گردد. پس، از دست دادن فرصتها بسيار ناپسند است و انسان عاقل نبايد با دست خالى به وطن بازگردد!
زائر اگر عقل خود را با عقول پخته و خردهاى تجربه ديده گره بزند، عقلش رشد پيدا مىكند و از اندوختههاى پرقيمت ديگران بهرهمند مىشود، و به فرمودۀ اميرمؤمنان(ع) عقل تجربى پيدا مىكند:
«الْعَقْلُ عَقْلَانِ عَقْلُ الطَّبْعِ وَ عَقْلُ التَّجْرِبَةِ وَكِلَاهُمَا يُؤَدِّى إِلَى الْمَنْفَعَة»؛ 1
«عقل دو گونه است، عقل ذاتى و طبيعى و عقل تجربى و هر دوى آنها سودمندند».
و در روايت ديگرى مىفرمايد:
«الْعَاقِلُ مَنْ وَعَظَتْهُ التَّجَارِب»؛ 2