14روز بعد لشكر قريش هيچ اقدامى نكرد، لذا پيامبر(ص) از اصحاب خود خواست كسى از وضعيت مشركان گزارش دهد. على(ع) اعلام آمادگى كرد و طبق دستور پيامبر(ص)، به اردوگاه دشمن نزديك شد و حركات و رفتار آنان را بررسى و خدمت پيامبر گزارش داد كه: دشمن اسب‌ها را رها كرده و در حال تجهيز شتران است. اين عمل، نشانۀ قصد بازگشت مشركان به مكه بود. پيامبر اكرم(ص) پس از توقف اطمينان‌بخش، روز بعد به همراه اصحاب و ياران به مدينه بازگشت و هفته‌اى را پشت‌سر گذاشت كه دو غزوۀ مهم در آن واقع شده بود.
در اين كه پيامبر(ص) جمعۀ آن هفته، در مسجدالنبى(ص) خطبۀ جمعه ايراد كرده، اختلافى نيست؛ به ويژه آن كه عبدالله بن ابى بن سلول، با شرمندگى مى‌خواست مانند گذشته (بعد از جنگ بدر) سخنى بگويد، ولى مسلمانان مانع او شدند و به خاطر اقدامش در ايجاد اختلاف بين ياران پيامبر(ص)، او را نكوهش كردند؛ ولى طبرسى از كتاب ابان بن عثمان نقل مى‌كند : «رجع رسول‌الله(ص) الى المدينة يوم الجمعة. 1