49خدا اميدوار نباشى؟
- نه.
- آنگاه كه قربانىات را سربريدى، آيا نيّت كردى كه گلوى طَمَع را با حقيقتِ ورع و پرهيزكارى ببرى و از ابراهيم عليه السلام ، كه فرزندش و ميوۀ دلش و گُل خوشبوى قلبش را به قربانگاه آورد و آن را سنّتى براى آيندگان و وسيلهاى براى تقرّب به خداوند براى نسلهاى بعد قرار داد، پيروى كنى؟
- نه.
- چون به مكّه بازگشتى و «طواف كوچ» كردى، آيا نيّت كردى كه از رحمت خدا كوچ كرده به طاعت او بازگردى و به مودّت او چنگ زدى و واجبات الهى را ادا كردى و به قرب خدا رسيدى؟
- نه.
- پس نه به منا رسيدهاى، نه سنگريزه پرتاب كردهاى، نه سرت را تراشيدهاى، نه اعمال حجّ خود را انجام دادهاى، نه در مسجد خيف نماز خواندهاى، نه «طوافِ كوچ» به جا آوردهاى و نه به قرب خدا رسيدهاى!