1) - اين داستان در مستدرك الوسائل از نوادۀ محدّث جزائرى عبداللّٰه‌ابن نورالدين بن نعمت اللّٰه جزائرى نقل شده است كه او گفت: اين حديث را در منابعى كه موثق‌ترين آنها به خطّ برخى از مشايخ معاصر است يافتم، از سوى ديگر لقب شبلى در تاريخ به عدّه‌اى گفته مى‌شود كه اقدم آنان ابوبكر دُلَف بن جحد است كه در سال 334 يعنى دو قرن پس از وفات امام زين العابدين عليه السلام وفات كرده است، از اين رو اين حديث از نظر سند فاقد اعتبار است، امّا متن آن حاوى معارف بلند و نكات ارزنده و آموزنده‌اى است كه از هر كس باشد شايسته است مورد توجّه زائران خانۀ خدا قرار گيرد.