54چقدر ما روضۀ ليلا و على اكبر داريم ، روضۀ آمدن ليلا به بالين على اكبر .

حتّى من در قم ، در مجلسى كه به نام آيت اللّٰه بروجردى تشكيل شده بود كه البته خود ايشان در مجلس نبودند ، همين روضه را شنيدم كه على اكبر به ميدان رفت ، حضرت به ليلا فرمود كه : «از جدّم شنيدم كه دعاى مادر در حقّ فرزند مستجاب است ، برو در فلان خيمۀ خلوت موهايت را پريشان كن ، در حقّ فرزندت دعا كن شايد خداوند اين فرزند را سالم به ما برگرداند!»

اولاً ليلايى در كربلا نبوده كه چنين كند . ثانياً اصلاً اين منطق ، منطق حسين نيست . منطق حسين در روز عاشورا ، منطق جانبازى است . تمام مورّخين نوشته‌اند كه هر كس اجازه مى‌خواست ، حضرت به هر نحوى كه مى‌شد عذرى برايش ذكر كند ، ذكر مى‌كرد ، به جز براى على اكبر ، فاستأذن في القتال اباه فأذن له . يعنى تا اجازه خواست ، گفت برو . حال چه شعرها كه سروده نشد! از جمله اين شعر كه مى‌گويد : خيز اى بابا از اين صحرا رويم نك بسوى خيمۀ ليلا رويم ¹

2. نذر كردن ليلا براى سلامتى على‌اكبر

نمونۀ ديگرى در همين مورد را كه خيلى عجيب است من در همين تهران ، در منزل يكى از علماى بزرگ اين شهر ، در چند سال پيش ، از