20بى‌ترديد ، اظهار محبت نسبت به خاندان پيامبر از طريق سوگوارى براى سالار شهيدان همانطور كه اشاره شده پسنديده و تعظيم شعائر الهى است ، ليكن تأمل در رواياتى كه توصيه و تأكيد بر تداوم اقامه ماتم بر سيد الشهدا دارند ايجاب مى‌كند كه عزادارى براى ايشان ، فلسفه‌اى بسيار فراتر از اظهار محبت به اهل بيت عليهم السلام داشته باشد .
بلكه از نگاه سيد بن طاووس ، اگر امتثال امر كتاب و سنت نبود ، اظهار محبت نسبت به اهل بيت عليهم السلام ايجاب مى‌كرد كه به دليل منزلت والايى كه امام حسين عليه السلام و يارانش به واسطه شهادت بدان دست يافتند ، اظهار مسرّت و شادمانى كنيم ، متن سخن ايشان اين است :
اگر نبود كه پوشيدن لباس سوگ و مصيبت ، به خاطر از ميان رفتن نشانه‌هاى هدايت و تأسيس پايه‌هاى گمراهى ، و تأسف بر سعادتى كه از دست داديم و افسوس بر چنين شهادتى امتثال امر كتاب و سنت است ، ما در برابر آن نعمت بزرگ لباس شادى و خوشحالى مى‌پوشيديم . و چون در بى‌تابى و سوگوارى ، خشنودى صاحب روز معاد هست و نيكان در آن غرضى دارند ، ما لباس عزا پوشيديم و همواره اشك ريختيم و به چشماهايمان ، گفتيم : همواره بگرييد و به دل هايمان گفتيم : همانند زنان جوان مرده ماتم بگيريد . 1
بنا بر اين ، بايد ديد حكمتِ آن همه تأكيد بر عزادارى و گريه براى ابى عبد اللّٰه عليه السلام چيست ؟