12
فِي المُصيبَةِ بِطولِ الحُزنِ وَالحَسرَةِ . 1
خداوند شيعيان ما را رحمت كند -به خدا سوگند- آنان حقيقتاً مؤمنند. به خدا سوگند، آنان در اندوه و حسرتى مدام، در عزاى ما سهيمند.
و در روايت ديگرى از آن حضرت نقل شده :
اللّهمّ ... وَارحَم تِلكَ الأَعيُنَ الَّتي جَرَت دُموعُها رَحمَةً لَنا ، وَارحَم تِلكَ القُلوبَ الَّتي جَزِعَت وَاحتَرَقَت لَنا ، وَارحَمِ الصَّرخَةَ الَّتي كانَت لَنا . 2
بار خدايا ... و بر آن چشمهايى كه از سر ترحم بر ما اشكهايشان روان شد، رحم كن، و بر آن دلهايى را كه بى تاب شدند و به حال ما سوختند، رحم نما، و بر شيونهايى كه براى ما بلند گرديدند، ترحم آور.
عزادارى براى سيد الشهدا يكى از بزرگترين مصاديق تعظيم شعائر الهى و نشانۀ تقواى دلها است . 3
تحقيقاً يكى از مهمترين امتيازات جامعۀ شيعه ، برخوردارى از چشمه پر فيض نورانيت و معنويت عاشورا است . اين چشمۀ جوشان از نخستين روزى كه موضوع ذكر مصيبت سيد الشهدا و يارانش مطرح شد ، جريان يافت و تا امروز همچنان جارى است و پس از اين هم ادامه خواهد داشت .