17زمين سبز مى‌شود و خود را بالاى اين سفرۀ پر از نعمت مى‌نگرد، حرص او را برندارد و صاحبان خانه و حق مهمانان ديگر را فراموش نكند و اشتباهاً خود را مالك و صاحب گمان ننمايند. متوجه اولين ساختمان نمونه و جاى مهر خدا باشد و همۀ قطعات زمين را با همان چشم بنگرد و اگر زمان‌ها گذشت و آدميان غافل خودپرست، زمين را ملك خود دانستند و هر دسته براى قطعات آن خود يكديگر را ريختند و دست يكديگر را از استفاده بازداشته و موقعيت خود و صاحب خانه را فراموش نمودند، باشد كه از روى اين ساختمان و نخستين نمونه، روزى به موقعيت خود و زمين آشنا شوند و زمين مانند مسجد براى همه و بنام خدا گردد.
پيامبر اكرم9 فرمود: «سراسر زمين براى من مسجد و طهور قرار داده شد» در روز فتح مكه، پس از آن‌كه خانۀ خدا را از نام و اثر غير خدا پاك نمود. و هر عنوان افتخارى را زير پاى خود قرار داد و از ميان برد، فرمود: «براستى روزگار و زمانه دور زد وب رگشت به هيأت نخستين روز كه خداوند، آسمان‌ها و زمين را آفريد.» شايد بهترين تفسير براى اين سخن همين باشد كه روز آفرينش، جز نام خدا نامى در ميان نبود و خانه فقط بنام خدا برپا شد ولى دوره‌هاى جاهليت و اوهان و خودپرستى خلق، پرده‌اى بر روى مقصود اولى آفرينش، زمين و ساختمان اين خانه كشيد و خانۀ خدا خانۀ افتخار عرب و قريش و وسيلۀ مال و جاه و مركز بت‌ها شد. رسول اكرم9 اين پرده‌ها را برچيد و افتخار عرب بر عجم و قريش بر عرب را از ميان برد و بت‌ها را