20بلاد يمن، به خصوص حجاز و سرزمين مقدس را در سر داشت در پى استقرار حكومت خود در حجاز و ادارۀ حرمين بود، 1 آمال و آرزوهاى خود را با خواستۀ مستنصر فاطمى موافق ديد و از اين پيشنهاد استقبال كرد.
لازم به ذكر است كه صليحى در زمان شكر بن ابى الفتوح نيز، بارها او را تهديد كرده و از خروج از تابعيت مستنصر عباسى، بر حذر داشته بود. 2
زمانى كه شريف مكه نام خليفۀ عباسى را در خطبه آورد و نام خليفۀ فاطمى را حذف كرد، مستنصر فاطمى از صليحى خواست كه حجاز را بار ديگر تحت سيادت دولت فاطمى قرار دهد. واگذارى اين وظيفۀ مهم به حاكم يمن، ناشى از شرايط خاصى بود كه دولت فاطمى در مصر بدان دچار بود و مانع از آن مى‌شد كه خود رأسا در اين باره اقدام كند. 3 1 ليحى، 2صليحى، درخواست خليفۀ فاطمى را پذيرفت و با سپاه بزرگى به همراهى بزرگان يمن، حركت كرده در ششم ذى‌حجۀ 1062/455 وارد مكه شد بر اين شهر تسلط يافت. 4 وى شخصى از نسل ابوالطيب سليمانى