64مورد جايز و مستحب بودن آن، اختلاف نظر شديد و فتاواى گوناگون دارند، ¹ كه بيان همۀ آنها از حدود اين بحث خارج است، از اين رو فتاواى آنان را در سه مورد خلاصه مى‌كنيم:

1 - قنوت در نماز صبح: «ابو حنيفه» قنوت را نه تنها در نماز صبح بلكه در هيچ يك از نمازها - جز نماز وتر - جايز نمى‌داند. فرقه «مالكى» و «شافعى» آن را در نماز صبح مستحب مى‌دانند ² ولى استحباب قنوت از نظر «شافعى» استحباب مؤكد است، بطورى كه - طبق فتواى وى - گر چه ترك قنوت، نماز را باطل نمى‌كند، اما براى ترك آن، چه سهواً و چه عمداً، بايد سجدۀ سهو بجا آورد ³ و اگر برخى از اهل سنت در نماز صبح قنوت مى‌گيرند، بر اساس اين فتواى فقهى است.

2 - در هيچ يك از نمازهاى يوميه، چه بلايى نازل شده باشد و چه نشده باشد، قنوت جايز نيست. ⁴

3 - قنوت عندالنازله: فتواى مشهور از شافعى، اين است كه: در صورت نزول بلا يا بروز هر مشكلى براى مسلمانان، قنوت در غير نماز صبح جايز است ⁵ ولى گروهى از فقها فتوا داده‌اند كه: قنوت در موقع نزول بلا، فقط در نماز صبح جايز است ⁶ ليكن در مقابل آنان، دسته‌اى ديگر از فقها گفته‌اند: قنوت هنگام نزول بلا، در همۀ نمازها جايز است و