71زيارتى، از همراه داشتن زيارتنامه بىنيازند. مىدانند كه چه بايد بگويند و چگونه بستايند و چه بخواهند.
در حالات معنوى مرحوم ميرزاى شيرازى، صاحب فتواى مشهور در «تحريم تنباكو» نوشتهاند:
«...زيارتهايى را كه در حرم امامان مىخواند، در حرمها كتاب دعا با خود نمىبرد، با اينكه مدتى دراز، دعا و زيارت مىخواند». 1
بالأخره... ميرزاى شيرازى، حرفهايى براى گفتن داشت، هرچند توقفش در حرم به طول مىانجاميد، بايد از بزرگان دين آموخت.
ادبِ حضور را، شيوۀ زيارت را، آداب تشرّف به حرم را، بها قائل شدن به ديدار معصوم را، ارج نهادن به سايۀ مرقد امامان را.
ارزش هركس، به قدر فهم و شعور و ادب و ميزانِ «معرفتِ» اوست.