289صورت ظاهرى و تنها در شكل، و نه فقط در حدّ «حبّ» و «بغض» قلبى و درونى، بلكه در متن عمل و رفتار و سلوك اجتماعى و برخوردهاى سياسى، از مسلّمات «خطّ مكتبى» يك مسلمان متعهد و «موضع‌دار» است.
پيگيرى اين موضع و موضوع را در متن زيارتنامه‌ها، با توجه به برخى تعبيرات و شعارها و شعائر مى‌توان روشن‌تر انجام داد.
2. سلام‌ها و لعن‌ها
«سلام»، سكۀ رايج زيارت‌هاست.
معمول‌ترين و بيشترين تأكيدى كه در زيارتنامه‌ها به چشم مى‌خورد، «سلام» دادن به امام و پيامبر يا شخصيتى است كه زيارت مى‌شود.
سلام، شعار اسلام و نشان ويژۀ امت محمدى است و تحيت و درودى است كه خاصّ آيين توحيد مى‌باشد: «السّلام تحيّة لملتنا...». 1
مسلمان، هنگام ورود به يك خانه، شعارش سلام است. 2
و اگر كسى در خانه نبود، بايد بر خود سلام داد، كه اين سلام، درودى از سوى خداست «تحيةٌ من عِنْدِ الله». 3 و چون خداوند و فرشتگانش بر پيامبر، درود مى‌فرستند، مؤمنان هم موظّف و مأمورند كه بر آن حضرت صلوات و سلام بفرستند. 4
آيات ديگر قرآن، سرشار از اين تحيت و درود است. سلام بر مؤمنان 5، سلام بر بهشتيان 6، سلام بر مؤمنان پاكى كه به بهشت مى‌روند و اجر صبرشان سلام الهى است 7،