255مى‌دهند.
بعثى‌ها، هرچند با شيوه‌هاى گوناگون سياسى و فرهنگى، سعى در انحراف افكار از اهداف عميق سيدالشهداء دارند و مى‌كوشند تا مراسم عزادارى و سنت‌هاى زيارت عتبات را - اگر نتوانند تعطيل و ممنوع كنند - مسخ و بى‌محتوا كنند، ليكن، مردم نيز آگاهند و همۀ تلاش‌هاى گستردۀ يازده ماهۀ رژيم بعث را، در طول ده‌روز ماه محرم، بى‌نتيجه مى‌سازند و با استمداد از شعائر حسينى و زيارت قبور ائمه، روى در روى امواج تبليغاتى بعثيان مى‌ايستند.
رژيم بعث، و زائران كربلا
دشمنى حزب بعث عراق، با مذهب تشيع و شعائر اسلامى، نيازى به شاهد و دليل ندارد. تاريخ معاصر عراق مظلوم، سراسر جنايت حكّام عفلقى و خصومت آنان با دين و حوزه‌ها، و شعائر حسينى و احكام قرآن است. آنان از هنگامى كه بر گردۀ ملت مسلمان عراق، تسلط يافتند، در اجراى مأموريت‌هاى محوله به آنان، نسبت به زائران قبر حسين(ع)، محدوديت‌ها، سختگيرى‌ها و مراقبت و كنترل شديدى را به كار بسته و با زوار و عزاداران، با غيرانسانى‌ترين شيوه‌ها برخورد و رفتار كردند.
دانشجويان، كارمندان و نظاميان را از رفتن به زيارت قبر سيدالشهداء(ع) منع كردند و از سوى ديگر، مأموران خود را بين مردم پخش كردند تا نسبت به آنان، كارهاى تجسّسى و اطلاعاتى انجام دهند.
مردم، به هر قيمتى بود، در حفظ شعائر عاشورا، به ويژه مراسم زيارت پيادۀ امام‌حسين(ع) كوشيدند و بالأخره، كار به جايى رسيد كه به دنبال بخشنامۀ رسمى رژيم بعث، مبنى بر ممنوعيت زيارت پيادۀ كربلا در سال 1397هجرى‌قمرى مردم با زمينه‌سازى براى مقابله با رژيم، حركت عظيمى را پى‌ريزى كردند و نيرهاى دولتى هم، با به‌كارگيرى تانك‌ها، زره‌پوش‌ها و هواپيماها، راه‌پيمايى زائرانِ پيادۀ حسين(ع) را در