5شناخت خدا، و ورود به محفل انس و محبت، و محراب بندگى و عبادت و اتصاف به صفات ربوبى، تخلق به اخلاق الهى، و تحصيل مرتبۀ خليفةاللهى، هدف اساسى آفرينش را تشكيل مى‌دهند.
رسيدن به اين اهداف والا و مقدس، مستلزم بهره‌ورى صحيح از «وحى»، و به كارگيرى بجا و به موقع «عقل» و توجه دائم به ذات اقدس پروردگار و خالص ساختن ياد او، و تحمل رنج‌ها و سختى‌هاى راه خدا، و خويشتن‌دارى از آلوده شدن به حطام دنيوى و رذائل اخلاقى است. تا ظاهر آراسته گردد و باطن صفا يابد، و جان جلا پيدا كند، و راه به سوى پروردگار مهربان روشن شود.
بر اين اساس، خداوند منان براى هدايت انسان‌ها «پيام» و «پيام‌آوران» را فرستاد، و تقل را حجت قرار داد، و احكام و دستورات را مقرر فرمود، تا زمينۀ «خودسازى» و سازندگى ميسر گردد، و راه عبوديت هموار و حجت بالغۀ الهى تمام. حضرت امام راحل رحمه الله مى‌فرمايند: «تمام مسائل براى معنويات است، پيغمبرها هم كه آمدند و احكام را منتشر كردند، براى اين است كه مردم را تزكيه بكنند «يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتٰابَ» همه براى اين آمدند