76 اَلْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلاٰ جُنٰاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمٰا وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَإِنَّ اللّٰهَ شٰاكِرٌ عَلِيمٌ . ¹

آرى خداوند مهربان نسبت به كسى كه همراه با سعى صفا و مروه شيطان را از خود فرارى دهد، و كشتى وجود خويش را از هفت درياى عذاب جهنم با توبه و انابه واقعى به ساحل نجات برساند، و در همه امورش به اميد بخشش و عطاى سلطان هستى باشد، و تردّدى و رفت و آمدى جز به حريم حق نكند، و با هر مرتبه سعى، رذيلتى از رذايل بيان شده در سطور قبل را از خود دور كند، شاكر است، كه شكر خدا از بنده‌اش، اعطاى اجر جزيل و ثواب جميل و رزق كريم است، و عبد بايد بداند كه اعمال و دقايق اعمال و ظاهر و باطن اعمال در محضر حق حاضر، و خداوند نسبت به همه آنها بينا و آگاه است، اگر عمل به نحو حقيقت انجام گيرد به شكر حق از عبد متصل شود كه: فَإِنَّ اللّٰهَ شٰاكِرٌ عَلِيمٌ .

5 - در آن زمان كه شهر مكه، و بيت و مسجد، و مسعى و عرفات و مشعر و منا در اختيار بردگان شيطان بود، حرم و منطقه صفا و مروه را جايگاه بتان قرار داده بودند، پس از