73لقاء اللّٰه ورسيدن به بهشت عنبر سرشت و عامل همنشينى با انبيا و صدّيقين و شهدا و صالحين در عالم آخرت است.
تعالى روح، رشد عقل، ظهور مايه‌هاى انسانى، طلوع اخلاق حسنه، پديد آمدن عمل صالح، همه و همه محصول حركت در صراط مستقيم است، كه سعى صفا و مروه در آن جادّه مستقيم كه حركتى الهى است و هروله در آن نشان و علامت فرار از شيطان است؛ شيطانى كه در آن مسعى در برابر ابراهيم قرار گرفت و امين وحى حمله به او را به ابراهيم دستور داد و او در برابر حركت تند ابراهيم فرار كرد، 1 گوشه‌اى است از صراط كلى و جهتى است براى توجه انسان از صراط صغير به صراط كبير.
در تردد در سعى صفا و مروه بايد تردّد در حريم و درگاه و پيشگاه سلطان هستى را به اميد عطاء و بخشش او در نظر گرفت و بادلى پر از يقين متوجه عنايت آن حضرت بود كه جنابش در كرم و لطف و محبت و عنايت و رحمت و غفران نهايت و حدّ ندارد و محال است گدايى كه به اميد لطف صاحبخانه به در آن خانه رفت و آمد كند نا اميد باز گردد.