50تكاپو، انسان است و خداوند مهربانش، كه رويارويش قرار گرفته است. همين نكته را اگر انسان در اين سفر ملكوتى بفهمد، به جايى مى‌رسد كه چشمى نديده و گوشى نشنيده است.
سالك در آن حريم مقدّس به درك اين مسأله مى‌رسد كه هيچ چيز در اين عالم و در اين عرصه‌گاه هستى استقلال ندارد، و قابل اعتماد نيست و به اين حقيقت واقف مى‌گردد كه خلأ روح جز با عشق و محبت و اطاعت از جانب او پر نمى‌شود و به اين واقعيت آگاه مى‌گردد كه هرچه هست اوست و ما سواى حضرت محبوب، سايه‌اى بيش نيست و تنها نقطۀ پرواز و مايۀ ارزش براى انسان اتصال به جناب اوست.
درهر صورت مطاف رصدگاه است؛ رصدگاهى براى نظاره به بى‌نهايت، جهت ايجاد ارتباط بين بى‌نهايت كوچك (انسان) با بى‌نهايت بزرگ (اللّٰه).
طواف
بدون ترديد تمام مردم، غير از انبيا و امامان معصوم، دچار يك سلسله گرفتاريهاى باطنى و ظاهرى هستند، كه آن گرفتاريها محصول هواها و هوسها و دچار شدن به