36تحصيل مقام قرب و لقاء. بيا براى به دست آوردن رضا و خوشنودى من و تأمين خير دنيا و آخرت و برائت از شرك و مشرك و منوّر شدن قلب به انوار الهى و فيوضات ربّانى.
بيا براى آراسته شدن به حقايق و پيراسته شدن از مهالك.
بيا براى توبه و آشتى و جبران سيئات و كبائر. بيا براى به دست آوردن بصيرت و كرامت و انسانيت و صدق و ورع و عفت و تقوا. و تو با دلى صاف و نفسى پاك و نيّتى بى‌شائبه در حال احرام، در عرصه‌گاه ميقات، با چشمى اشكبار و قولى جدى و صادقانه و خلاصه با تمام وجود در برابر اين دعوت، بگو آمدم و به حقيقت به سوى آنچه تو را دعوت كرده، حركت كن و اين حركت را تا پايان عمر و لحظۀ خروج از دنيا ادامه بده كه تلبيه را سرّى و رازى و فلسفه و حكمتى جز اين نيست.
پس از آن كه شرايط و آداب حضور را در خود آماده كردى، مى‌توانى با گفتن:
«لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لاٰ شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ...»
اين شعار بلند عرشى و حقيقت ملكوتى، آمدنت را با تمام پاكى و اخلاص و عشق و محبت به پيشگاه مقدس او اعلام نمايى.