23حسن و حسين عليهم السلام هستند. البته اين آيه در وسط آياتى كه خطاب به همسران پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شده، آمده است اما ضماير در آيات قبل و بعد كه مربوط به همسران پيامبر صلى الله عليه و آله است به صورت جمع مؤنث آمده ولى در اين آيه به صورت جمع مذكر مى‌باشد كه نشان مى‌دهد مخاطبِ اين آيه، غير از مخاطب آيات قبل و بعد است. با توجه به اين قرينه و همچنين احاديث بسيارى كه نمونه‌هايى از آن را نقل كرديم، بايد بگوييم كه مخاطب اين آيه شخص پيامبر صلى الله عليه و آله ، على، فاطمه، حسن و حسين هستند و اگر اين‌ها شخص يا اشخاص ديگرى را از اولاد خودشان به عنوان «اهل بيت» معرفى كنند، بى‌ترديد مى‌پذيريم؛ زيرا كه اين پنج نفر به حكم همين آيه، هيچ‌گاه سخن دروغ نمى‌گويند؛ چون دروغ رجس بزرگى است و خداوند رجس را از اين‌ها برداشته است.

بنا بر اين نتيجه مى‌گيريم كه اولياء اللّٰه با آن نشانه‌هايى كه در قرآن ذكر شده، به صورت نوعى، در هر عصرى ممكن است وجود داشته باشند، اما شناختن شخص آنها براى ما مشكل و حتى محال است، مگر اين كه خداوند و يا پيامبر صلى الله عليه و آله ، اشخاص به خصوصى را به ما معرفى كنند. و در آيۀ تطهير براى اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله اوصافى ذكر شده كه به وضوح با اوصاف اولياء اللّٰه كه در آيۀ ديگر آمده است، قابل تطبيق مى‌باشد و اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله مصداق بارز و