15شيعيان در نمازهاى اهل سنت در حرمين شريفين است كه همانند ساير نظريّات و احكام خاص معظم‌له، داراى ابعاد و آثار شگرفى است كه بايد علما و دانشمندان، اين ابعاد را به جامعۀ شيعه در سطح جهان بشناسانند و آثار مثبت آن را براى جهان اسلام كه امروز و در آينده از آن برخوردار خواهد شد، تبيين نمايند.

نوشتۀ حاضر، قدمى است كوتاه در اين مسير و اقدامى است نه چندان رسا در ايفاى اين وظيفه مهمّ و اميد است از سوى محققان و دانشمندان در افق كارشناسى و تخصصى پيگيرى و دنبال شود و ابعاد آن هر چه بيشتر تشريح و بازشناسى گردد.

در شهريور ماه سال 1358، در اولين مراسم حج تمتع، پس از پيروزى انقلاب اسلامى از سوى بنيانگذار جمهورى اسلامى قدس سره حكمى خطاب به نمايندگان منصوب خود، جهت سرپرستى حجاج بيت‌اللّٰه الحرام در هشت مادّه صادر فرمودند كه در آن، وظايف حجاج بيت‌اللّٰه الحرام، به خصوص وظايف شيعيان و به ويژه وظايف حجاج ايرانى بيان شده، كه متن آن بدين شرح است: