17احوال پدر و جايگاهش سخن مى‌گفت و سرگذشت فرزندانش را پس از وى گزارش مى‌كرد. و على عليه السلام اين‌ها را مى‌نوشت، آن نوشته‌ها «مصحف فاطمه عليها السلام » است.»
نگاهى به سند حديث
علامۀ مجلسى، حديث بالا را با عنوان «صحيح» ياد كرده است. 1 نگاهى گذرا به سند آن نشانگر استوارى اين داورى دربارۀ سند حديث است.
1. محمد بن يحيى كه لقبش «عطار» است، «ثقه» است. نجاشى از او با عنوان‌هاى «ثقه، عين، كثيرالحديث» ياد كرده است. 2
2. احمد بن محمد، كه احمد بن محمد بن عيسى است، و از «ثقات». 3
3. ابن‌محبوب، كه يا «حسن بن محبوب» است و يا محمد بن على بن محبوب و هردو از «ثقات» هستند. 4
4. ابن‌رئاب؛ كه على بن رئاب است كه شيخ طوسى دربارۀ وى گفته است: «...هو ثقة، جليل‌القدر». 5
5. ابوعبيده، كه زياد بن عيسى، ابوعبيدة الحذّاء است. 6