25است، چنان‌كه مفسرين گفته‌اند: اين آيه در روز بدر و رويارويى دو گروه مسلمان و كافر نازل شده است. وليكن اين مسأله ثابت شده است كه هر آيه‌اى كه در موردى نازل شده است نمى‌توان آن را اختصاص به همان مورد نزول داد بلكه واژه غنيمت عموميّت دارد و يكى از موارد آن غنايم جنگى مى‌باشد. وقتى دانستيم كه در آغاز تشريع خمس در مورد غنايم جنگى و گنج و طلاى مدفون شده واجب شده در مرتبه بعدى به خاطر اطلاق مفهوم آيه مى‌توان بر هر فايده و غنيمتى كه به دست انسان مى‌آيد آن را مصداق آيه دانست. دليل بر اين مطلب افزون بر معناى لغوى غنيمت، رواياتى است كه از طريق اهل‌بيت عليهم السلام وارد شده است دراينجا به يك روايت اشاره مى‌نماييم.
سماعه مى‌گويد: از امام كاظم عليه السلام دربارۀ خمس پرسيدم فرمود: هر چه كه مردم به دست آورند كم يا زياد خمس دارد. 1
امام هادى عليه السلام نيز در پاسخ يكى از يارانشان فرمود:
خمس واجب است گفتم در چه چيز؟ فرمود: در كالا و وسايلشان. گفتم: آن‌كه تجارت مى‌كند يا چيزى را با دستش مى‌سازد چه؟ فرمود: اگر بتوانند پس از هزينه‌ها و نيازهايشان پرداخت كنند. 2