1) اهل‌سنت بر اساس روايتى كه از ابوهريره نقل مى‌كنند: «و فى الركاز الخمس»، در ركاز كه به مال مدفون در زمين اطلاق مى‌شود، خمس را واجب مى‌دانند. از اين رو اهل‌سنت خمس را منحصر در غنايم جنگى نمى‌دانند گرچه دايرۀ آن را محدود مى‌كنند، ولى شيعه در سودهاى معاملات و سرمايه‌هايى كه يك سال بر آن بگذرد به جاى زكات آن را مشمول غنيمت مى‌دانند. ولى اهل‌سنت زكات را در چنين اموال و سرمايه‌هايى واجب مى‌دانند. لذا اهل‌سنت نمى‌توانند بر شيعه اشكال كنند كه به چه دليل شما خمس را واجب مى‌دانيد زيرا در پاسخ گفته مى‌شود، به همان دليلى كه شما زكات را در مال التجاره واجب كرديد. شيعه دليل بر وجوب خمس دارد، شما چه دليلى داريد كه زكات در زمان پيامبر صلى الله عليه و آله بر سرمايۀ تجارت وجود داشته است؟ آيا غير از اجتهاد علماى شما بوده است؟ همين پاسخ را شيعيان نيز مطرح مى‌كنند. روشن است كه دلايل شيعه بر وجوب خمس بسيار قوى‌تر از دلايل و جوب زكات است كه شما ادعا مى‌كنيد. زيرا وجوب زكات بر اموال و سرمايۀ تجارت مخالف رواياتى است كه خودتان آن‌ها را قبول داريد. از سويى آيات در مقام بيان همۀ جزئيات نيست بلكه در مقام تشريع احكام مى‌باشد بنابراين شما نمى‌توانيد با تمسك به عموم آيات وجوب زكات در سرمايۀ تجارت را اثبات نماييد.