16حضرت حمزه همزمان با هجرت پيامبرخدا صلى الله عليه و آله ، به مدينه هجرت كرد و در صف مهاجرانِ نخستين قرار گرفت. او اولين فرمانده و پرچمدار اسلام است كه از سوى رسول‌اللّٰه در رأس گروهى از مسلمانان براى پاسخ‌گويى به حملۀ مشركان، به محلّى به‌نام «سيف البحر» اعزام گرديد.

در جنگهاى متعدّد ديگر؛ مانند بدر و احُد شركت كرد و در جنگ بدر، در معرض امتحانى سخت قرار گرفت و از سران قريش چند نفر؛ از جمله شيبةبن ربيعه و طُعَيمة ابن عدى را به دست خود به هلاكت رسانيد و در قتل يكى ديگر از مشركان نامى؛ يعنى «عتبةبن ربيعه» با اميرمؤمنان عليه السلام شركت جست.

شجاعت حضرت حمزه در جنگ‌ها، زبانرد خاص و عام و مورد تأييد دوست و دشمن است ولذا در جنگ بدر و احُد وى با دو دست و با دو شمشير مى‌جنگيد!

حضرت حمزه در ميدان جنگ با نصب كردن «پرِ شترمرغى» به كلاهخود خويش، از ديگر فرماندهان و جنگجويان مشخص و برجسته بود و به همين جهت در جنگ بدر يكى از سران دشمن پس از آنكه به اسارت مسلمانان در آمد و چشمش به حمزه افتاد، پرسيد: اين كيست؟ گفتند:

حمزةبن عبدالمطّلب. وى با تعجب گفت «ذٰاكَ الَّذِي فَعَلَ بِنٰا الأفٰاعِيل» او بود كه صفوف ما را تار و مار كرد و ما را به روز سياه نشاند!

حضرت حمزه در سال سوم هجرت، در جنگ احد، پس