36آرى، حال كه به «خانۀ آزاد» قدم مى‌گذاريم، بايد درس آزادى و آزادگى بياموزيم و طبيعى است براى دست يافتن به آزادى واقعى، شرط نخست اين است، كه جان و روح خويش را از قيد و بند گناهان ويرانگر و اوهام و خيالات و آلودگى‌هاى فكرى و اخلاقى منحط آزاد گردانيم و به مرحلۀ بالاتر از تعالى و انسانيّت قرار گيريم، تا تأثير سازندگى حج، در فكر و انديشه و اخلاق و رفتار ما، تحقّق عينى يابد.
به هر حال، اكنون كه به سوى «خانۀ خدا» و خانۀ خود» رهسپار مى‌شويم، بايد دو موضوع مهمّ را نيز پيوسته مدّنظر داشته باشيم.
الف: به مكان مقدّسى مى‌رويم، كه نقطه‌نقطۀ آن شاهد سيزده سال رنج‌ها و تلاش‌ها و سختى‌ها و تحمّل شكنجه‌هاى پيامبر صلى الله عليه و آله و اصحاب و ياران باوفايش از سوى دشمنان براى جلوگيرى از گسترش آئين مقدّس اسلام بوده و بالاخره، از 114 سورۀ قرآن كريم، 88 سورۀ آن در مكّه نازل شده است.
ب: امام صادق عليه السلام فرموده: اَلْحٰاجُّ والمُعْتَمِرُ وَفْدُ اللّٰهِ، انْ سَأَلُوهُ أعْطٰاهُمْ، وَاِنْ دَعَوُوهُ اجابَهُمْ وَإنْ شَفَعُوا شَفَّعُهُم... 1
حج و عمره كنندگان، ميهمان خداوند هستند، اگر چيزى درخواست كنند خداوند به آنان عطا مى‌نمايد و اگر دعا كنند، دعاى آنان را مستجاب مى‌گرداند و اگر از ذات حق شفاعت جويند، خداوند شفاعت آنان را مى‌نمايد.
بنابراين، ما زائران خانۀ خدا بايد توجّه داشته باشيم، كه به ميهمانى خدا مى‌رويم و ميهمان ذات مقدّس پروردگار عالم، درحرم او و در خانۀ