273قرن‌هفتم درسال627 درگذشته است. عطّار خودبه‌زيارت‌كعبه وانجام‌حج‌نائل شده است.
عطّار در عين حال كه خود عارف بزرگى است، ليكن با اعمال بعضى از عرفا كه بدون استطاعت و توان مالى و بدون اينكه خداوند تكليف را بر دوش آنها گذاشته باشد به حج مى‌روند و خود و ديگران را به زحمت مى‌اندازند مخالفت كرده و گفته است:
كسى كو سوى حج كردن هوا كرد
اگر حج كرد بى امرت خطا كرد 1
هر چند اين سخن را عطّار در الهى نامه از قول رابعه خطاب به بكتاش، كه طبق اين داستان دلدادۀ او بوده، گفته است ولى بايد دانست، خودِ رابعه از كسانى بوده كه هفت سال در راه كعبه بر پهلو غلتيده تا به حرم رسيده است:
رابعه در راه كعبه هفت سال
عطّار نيز از جمله شعرايى است كه در ارتباط با حج و كعبه سخن بسيار گفته، هم در قالب حكايت و داستان و هم به صورت ابياتى جداگانه در موارد مختلف؛ به عنوان نمونه در مصيبت نامه در تعريف حج گفته است:
حج چيست از پا و سر بيرون شدن
كعبۀ دل جستن و در خون شدن