262خاقانى در قصيدۀ «كنز الرّكاز» به مدح كعبۀ معظّمه و نعت حضرت رسول صلى الله عليه و آله پرداخته و مقصد را كعبه دانسته است. آنگاه يادى از قرّاء سبعه كرده و از صداى طبل حاجيان و توصيف خود طبل غافل نشده، فلك را به تعظيم و تكريم كعبه واداشته و سرانجام گفته است: «سفر كعبه نمودارى است از سفر آخرت». در نظر او، حج معنويّتى دارد و صورت ظاهرى كه خواص به معنويّت حج توجّه دارند و عوام تنها به اعمال ظاهرى. از اين قصيده بر مى‌آيد كه خاقانى پيش از آن يك بار ديگر كه قصد زيارت داشته به موقع به حج نرسيده و از انجام آن باز مانده است:

مقصد اينجاست نداى طلب اينجا شنوند

خاگ اگر گريد و نالد چه عجب كاتش را