23
4 - توسعه در عنوان بدعت
هر گونه نوآورى در دين را بدعت دانسته و آن را به ضلالت نسبت مى‌دهد و مى‌گويد:
الف) گنبد و بارگاهى كه بر قبر صالحين و انبيا، از اهل بيت و عامه بنا شده؛ از بدعت‌هاى حرامى است كه در دين اسلام وارد شده. 1
ب) اعياد، شريعتى از شرايع است كه در آن بايد از دستورات متابعت نمود نه آن‌كه بدعت گزارى كرد و اين عمل همانند اعمال مسيحيان است كه حوادث عيسى را عيد مى‌گيرند. 2
5 - اصرار بر تجسيم
در يكى از فتاواى خود مى‌گويد: «آنچه در قرآن و سنت ثابت شده و اجماع پيشينيان بر آن است؛ حق مى‌باشد. حال اگر از اين امر لازم آيد خداوند به جسميّت وصف شود اشكالى ندارد. زيرا لازمۀ حق نيز حق است. 3
6 - ادعاى اجماعات وهمى
وى مى‌گويد: «من تفاسيرى كه از صحابه نقل شده و احاديثى كه از آنان روايت گشته و بيش از صد تفسير بزرگ و كوچك را ملاحظه كردم. تا اين ساعت نيافتم يكى از